Lifestyle

Na onze jaarlijkse gezinsvakantie in de zomer van 2017 kwamen we terug thuis met een overlopend hoofd. We hadden zo genoten van deze vakantie, we voelden ons zo verbonden als gezin, we hadden zoveel leuke dingen gedaan en nieuwe dingen geleerd…

[expand title=”Lees meer…”]

Maar vooral: ergens tijdens deze reis was het idee in ons opgekomen dat we dit wel voor een langere tijd zouden willen doen. Een vrij gewone gedachte, die waarschijnlijk bijna iedereen op vakantie denkt. Maar dit idee werd gevolgd door nog een ander idee: “Wat als? Wat als we dit echt zouden kunnen mogelijk maken?” Het idee liet ons niet meer los. Eerst dachten we nog dat het een onmogelijk idee was, en we maakten een lange lijst met “ja, maar wat met…..”. Maar gaandeweg begonnen we te geloven dat het misschien toch mogelijk was. We pakten alle “maar’s” één voor één aan, tot er uiteindelijk enkel nog een grote duidelijke JA overbleef. Eind september was onze beslissing genomen: onze volgende zomervakantie zou het begin zijn van een nomadisch avontuur.

Er volgde een hectisch jaar. Er moest vanalles voorbereid worden, er moest vanalles geregeld worden. Ons huis moest afgewerkt worden en te huur gezet worden. We wilden “ontspullen”, wat een heel karwei was. We moesten verzekeringen afsluiten, doktersbezoeken plannen, ons werk helemaal omvormen zodat we vanop afstand zouden kunnen werken, onderzoeken wat we met het onderwijs van de kinderen moesten doen. Onze auto verkopen. Tickets kopen. Het eerste deel van onze reis plannen. We hadden het druk. Wat we wel grappig vonden, want één van de dingen die we wilden was nu net om het minder druk te hebben…. J.

En tussen dit alles door, het allerbelangrijkste. We wilden onderzoeken wat we dan eigenlijk precies wilden met dit jaar, waarom we dit wilden doen, wat we er wilden uithalen. Wat dat gevoel, dat verlangen in onszelf nu eigenlijk precies was en hoe we het gestalte konden geven in ons nieuwe leven. We zochten naar inspiratie, naar voorbeelden, naar frisse ideeën. En zoals het gezegde zegt: “wie zoekt, zal vinden”.

We kwamen in contact met heel veel nieuwe ideeën, nieuwe denkkaders. Ideeën waarvan we aanvoelden dat ze klopten met onze diepere gedachten en verlangens. We kwamen al snel tot de conclusie dat onze zin om op reis te gaan eigenlijk een vertaling was van onze dieperliggende wens om gewoon ons hele leven opnieuw te oriënteren, om een nieuwe levensstijl voor onszelf te ontwerpen. In deze nieuwe levensstijl is reizen voor ons een katalysator, een soort propellor om ons heel snel heel veel bij te leren. Het is een manier om heel alert te zijn, in het moment, in de wereld.

We zien onze nieuwe manier van leven dan ook als een dubbele reis. Enerzijds de uiterlijke reis, die ons ver weg brengt, naar nieuwe plaatsen, nieuwe culturen, nieuwe ervaringen. Anderzijds de innerlijke reis, die ons net heel dichtbij brengt, dichtbij onszelf, dichtbij onze familie en andere mensen, dicht bij de natuur en de wereld rondom ons. Op deze blogpagina gaat het vooral over onze innerlijke reis.

[/expand]


[pt_view id=”e8be90a5vn”]